فروش اپل ایدی با کمترین قیمت جهت سفارش پیام بفرستید تا در اسرع وقت در اختیار شما قرار میگیرد

در قرآن كريم، آياتى چند به طور صريح، در مورد حجاب و كيفيت آن نازل شده است. در سوره نور، طى آيات مفصلى آمده است: «... و به مردان مؤمن بگو كه چشم‏هاى خود را(از نگاه به نامحرمان) فروگيرند و نيز دامان خويش را، كه براى ايشان پاكيزه‏تر است. همانا خداوند به آنچه انجام مى‏دهند، آگاه است. و به بانوان با ايمان بگو چشم‏هاى خود را( از نگاه هوس‏آلود) فروگيرند و دامان خويش را حفظ كنند و زينت‏هاى خود را جز آن مقدارى كه ظاهر است، ننمايند و زينت‏هاى خود را آشكار نسازند، و روسرى‏هاى خود را بر سينه افكنند وزينت خود را آشكار نسازند مگر براى شوهرانشان يا پدرانشان يا پدر شوهرانشان يا برادرانشان، پسر برادرانشان، زنان هم كيششان، كنيزانشان، مردان سفيهى كه تمايلى به زنان ندارند، و يا كودكانى كه غير مميّز هستند. و پاهاى خود را بر زمين نكوبند تا زينت‏هاى پنهانشان آشكار شود. و همگى به سوى خداوند باز گرديد، اى مؤمنان! باشد كه رستگار شويد».[1]
همچنين در سوره احزاب آمده است: «اى پيامبر! به همسران و دختران خويش و بانوان با ايمان بگو روسرى‏هاى بلند خود رافروافكنند تا به عفاف و حريت شناخته شوند و مورد آزار و تعرض هوسرانان قرار نگيرند و خداوند، آمرزنده و مهربان است».[2]
«اى زنان پيامبر! شما اگر تقوا داشت

پيامبر گرامي اسلام و ائمه معصومين (عليهم السلام) علاوه بر تأكيداتي كه بر رعايت حجاب داشته‌اند، با ارائه دستورالعمل‌هايي، جامعه اسلامي را به سوي تهذيب و پاكي، رهنمون گشته‌اند كه در اين قسمت، برخي از آنها را نقل مي‌كنيم.
پرهيز از پوشش بدن نما و نازك
روزي، اسماء ـ كه خواهر زن پيامبر بود ـ با جامه بدن نما و نازكي به خانه پيامبر آمد. پيامبر، روي خود را از او برگرداند و فرمود: «اي اسماء! زن، وقتي به حد بلوغ رسيد، نبايد جايي از بدن و اندامش ديده شود، مگر صورت و دست‌ها» .1
پرهيز از شبيه شدن به جنس مخالف
پيامبر فرمود: «خداوند، مرداني كه شبيه زن مي‌شوند و زناني را كه خود را شبيه مرد قرار مي‌دهند،‌ نفرين كرده است» .2
امام باقر y نيز، در ضمن حديثي فرمودند: «جايز نيست كه زن خود را شبيه مرد نمايد؛ زيرا پيامبر e مرداني كه خود را شبيه زنان مي‌كردند و همچنين زناني كه خود را شبيه مردها قرار مي‌دهند، نفرين كرده است» .3
عفت نسبت به زنان مردم
پيامبرفرمود: «نسبت به زنان مردم، عفيف باشيد تا زنان شما عفيف بمانند» .4

اسلام كه آخرين و كامل‌ترين دين الهي است لباس را «هديه الهي» معرفي نموده و وجوب پوشش زنان را با تعديل و نظم مناسبي به جامعه بشري ارزاني داشته است . از انحرافات و يا افراط و تفريط‌هايي كه پيرامون پوشش زنان وجود داشته است اجتناب نموده و در تشريح قانون، حد و مرزي متناسب با غرايز انساني را در نظر گرفته است.
در حجاب اسلامي، سهل انگاري‌هاي مضر و سختگيري‌هاي بي‌مورد، وجود ندارد. حجاب اسلامي آن‌گونه كه غرب تبليغ مي‌كند، به معناي حبس زن در خانه يا پرده‌ نشيني و دوري از شركت در مسائل اجتماعي نيست؛ بلكه بدين معناست كه زن در معاشرت خود با مردان بيگانه، موي سر و اندام را بپوشاند و به جلوه‌ گري و خودنمايي نپردازد.
با توجه به غريزه قدرتمند جنسي، احكام و دستورهاي اسلام، تدابيري است كه خداوند براي تعديل و رام كردن و همچنين ارضاي صحيح اين غريزه، تشريح فرموده است.

همان طور كه اشاره شد،‌ اديان الهي، به خاطر تناسب‌شان با فطرت، جهت و شيوه واحدي دارند. در مسيحيت، همانند دين زرتشت و يهود، حجاب زنان امري واجب به شمار مي‌آمده است. «جرجي زيدان»، دانشمند مسيحي در اين‌باره مي‌گويد: «اگر مقصود از حجاب، پوشاندن تن و بدن است،‌ اين وضع، قبل از اسلام و حتي بيش از ظهور دين مسيح، معمول بوده است و آثار آن هنوز در خود اروپا باقي مانده است».
مسيحيت نه تنها احكام شريعت يهود در مورد حجاب زنان را تغيير نداده و قوانين شديد آن را استمرار بخشيده است، بلكه در برخي موارد، قدم را فراتر نهاده و با تأكيد بيشتري وجوب حجاب را مطرح ساخته است؛ زيرا در شريعت يهود، تشكيل خانواده و ازدواج، امري مقدس محسوب مي‌شد و حتي در كتاب «تاريخ تمدن» آمده است كه: ازدواج در سن بيست سالگي اجباري بود؛ اما از ديدگاه مسيحيت كه تجرد، مقدس شمرده شده است جاي هيچ شبهه‌اي باقي نخواهد ماند كه براي از بين رفتن تحريك و تهييج، اين مكتب، زنان را به رعايت پوشش كامل و دوري از آرايش و تزيين، به صورت شديدتري فراخوانده است.
«اي زنان! شوهران خود را اطاعت نماييد تا اگر بعضي نيز مطيع كلام نشوند، سيرت زنان ايشان را بدون كلام دريابد، چون كه سيرت طاهر و خداترس شما را ببينند، و شما را زينت ظاهري نباشد از بافتن مو و متجلي شدن به طلا و پوشيدن لباس، بلكه انسانيت باطني قلبي در لباس غير فاسد روح حليم و آرام [است] كه نزد خداگران بهاست‎‎‎؛ زيرا بدين گونه، زنان مقدسه در سابق نيز كه متوكل به خدا بودند، خويشتن را زينت مي‌نمودند و شوهران خود را اطاعت مي‌كردند، مانند ساره كه ابراهيم را مطيع بود و او را آقا مي‌خواند و شما دختران او شده‌ايد» .1
همچنين درباره وقار و امين بودن زن مي‌خوانيم: «و به همين گونه زنان نيز بايد با وقار باشند و نه غيبت‌گو؛‌ بلكه هوشيار و در هر امري امين» .2

رواج حجاب در بين زنان قوم يهود، مطلبي نيست كه كسي بتواند آن را مورد انكار يا ترديد خود قرار دهد. مورخان، نه تنها از مرسوم بودن حجاب در بين زنان يهود سخن گفته‌اند، بلكه به افراط‌ها و سخت‌گيري‌هاي بي‌شمار آنان نيز در اين زمينه تصريح كرده‌اند. در كتاب «حجاب در اسلام» آمده است: «گرچه پوشش، در بين عرب مرسوم نبود و اسلام، آن را به وجود آورد، ولي در ملل غير عرب، به شديدترين شكل، رواج داشت. در ايران و در بين يهود و مللي كه از افكار يهود پيروي مي‌كردند، حجاب، به مراتب شديدتر از آنچه اسلام مي‌خواست وجود داشت. در بين اين ملت‌ها صورت و كف دست‌ها هم پوشيده مي‌شد. حتي در بعضي از ملت‌ها سخن از پوشيدن زن و چهره زن نبود، بلكه سخن از قايم كردن زن بود و اين فكر را به صورت يك عادت درآورده بودند» .
ويل دورانت، كه معمولا سعي مي‌كند موارد برهنگي يا احيانا تزيينات و آرايش‌هاي زنان هر قوم را با آب و تاب نقل كند تا آن را طبيعي جلوه دهد، در اين مورد مي‌گويد: «در طول قرون وسطا، يهوديان همچنان زنان خويش را با البسه فاخر مي‌آراستند، لكن به آنها اجازه نمي‌دادند كه با سر عريان به ميان مردم بروند. نپوشاندن موي سر، خلافي بود كه مرتكب را مستوجب طلاق مي‌ساخت. از جمله تعاليم شرعي يكي آن بود كه مرد يهودي نبايد در حضور زني كه موي سرش آشكار است، دست دعا به دردگاه خدا بردارد» .

«اشو زرتشت» با توصيه‌ها و اندرزهاي خود،‌ كوشيده است تا پايه‌هاي حجابي را كه زنان ايراني به عنوان يك فرهنگ ملي در ظاهر عرف خود رعايت مي‌كنند، در عمق روح آنان مستحكم نمايد و از اين راه، ضمانت اجراي قانون حجاب را در ‌آينده نيز تامين نمايد و بدين سان، جامعه خويش را در مقابل امكان انحراف‌هاي اخلاقي پنهان بيمه كند.
قسمتي از پند و اندرزهايي كه «اشو زرتشت» به پيروان خود توصيه نموده را نقل مي‌كنيم،‌ تا اين اقدام مهم «اشو زرتشت» بهتر نمايان گردد و حركت او در جهت تعالي و آموزش ريشه‌هاي «حفظ حجاب» و بيان لزوم توأم نمودن حجاب ظاهري با عفت باطن، روشن‌تر شود.
اشو زرتشت مي‌گويد:
«اي نو عروسان و دامادان! روي سخنم با شماست. به اندرزم گوش دهيد و گفتارم را به خاطر بسپاريد و با غيرت، ‌در پي زندگاني پاك منش برآييد. هر يك از شما بايد در كردار نيك و مهرورزي بر ديگري پيش‌دستي جويد تا آن زندگاني مقدس زناشويي، با خوشي و خرمي همراه باشد».

فطري بودن پوشش
حجاب و پوشش در تمام اديان و مذاهب، داراي جايگاه خاصي است، و يكي از دلايل اساسي آن اين است كه حجاب و عفاف، يك امر فطري است.
داستان حضرت آدم و حوا نيز فطري بودن پوشش را اثبات مي‌كند. در تورات (كتاب مقدس يهوديان كه براي مسيحيان نيز مقدس است) مي‌خوانيم: «و چون زن ديد كه آن درخت براي خوراك نيكوست و به نظر، خوش‌نما دلپذير و دانش فزا رسيد پس ‌از ميوه‌اش گرفته‏، بخورد و به شوهر خود نيز داد و او خورد. آن‌گاه چشمان هر دوي ايشان باز شد و فهميدند كه عريان‌اند؛ پس برگ‌هاي انجير به هم دوخته، سترها براي خويشتن ساختند...».
بعد ادامه مي‌دهد: «و آدم، زن خود را حوا نام نهاد؛‌ زيرا كه او مادر جميع زندگان است. و خداوند خدا رخت‌ها براي آدم و زنش از پوست بساخت و ايشان را پوشانيد» .

مقاله مذكور به تاریخ حجاب در مكانها و زمانهای مختلف می پردازد . در این قسمت به حجاب در سرزمین بین النهرین و یونان می پردازیم و در مقاله های آتی به تاریخ حجاب در میان رومیان و شبه جزیره عربستان خواهیم پرداخت .

تاریخ حجاب به چه زمانی بر می گردد ؟
چه كسی نخستین بار از روبنده استفاده كرد ؟ پاسخ دادن به این سوالات ممكن نیست زیرا پوشش و حجاب در اشكال گوناگون قدمتی دارد و دست یابی به اطلاعاتی درخصوص آن دشوار است . با این حال آنچه از منابع در دسترس بر می آید . بالاپوش و لفافی كه تمام بدن را بپوشند قدیمی ترین شكل حجاب است.
با آنكه لفافی با عنوان حجاب ، اساساً پارچه ای چهار گوش یا سه گوش است كه پوشش ظاهری بدن را تشكیل می دهد اما شكل های گوناگونی دارد چنانچه می بینیم شكل استفاده از حجاب در سواحل شرقی مدیترانه با آنچه در آفریقای شمالی وجود دارد متفاوت است .

حجاب به معناي پوشش و آن چه به وسيله آن، خود را مي‌پوشانند و نيز حايل بين دو چيز آمده است. جمع حجاب به اين معنا حجب است .(1)

در فرهنگ فارسي، حجاب به معناي نقاب و چادري است كه زنان چهره و سر تا پاي خود را با آن مي‌پوشانند .(2)
حجاب در اصطلاح
با توجه به معناي لغوي حجاب و كاربرد قرآني و روايي اين واژه، شرع مقدس حجاب را اين گونه بيان مي‌كند: «پوشانيدن تمامي اعضاي بدن به جز صورت و دست‌ها تا مچ».
از امام صادق(علیه السلام) پرسيدند: زن تا چه مقدار حق آشكار كردن زينت خود را دارد؟ امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «صورت و دو دست خود» .(3)

پيشگفتار:
زن از ديدگاه اسلام داراى شخصيتى والا و ارزشمند است كه وجود او زينت بخش آفرينش و افق روحش تجلى‏گاه رحمت و لطافت خلقت مى‏باشد. زن مظهر ظرافت و جمال آفرينش است و اصلاح جامعه در مرحله نخست در گروى تقواى زن و پاكدامنى او مى‏باشد؛ چرا كه سلامت اساسى‏ترين بخش جامعه كه خانواده است وابسته به عفت و تقواى اوست.
بر همين اساس بايد اقرار كرد كه زن يكى از مؤثرترين مربيان بشر است كه مى تواند با تربيت فرزندانى صالح، امتى را رهايى بخشد و جامعه‏اى را نجات دهد. از اين‏رو جايگاه بسيار والاى اين گوهر ارزشمند آفرينش اقتضا مى‏كند كه در صدف حجاب قرار گيرد تا ارزش حقيقى او حفظ شود. آرى! يكى از فلسفه‏هاى اصلى حجاب و پوشش براى زن در اسلام چيزى جز حفظ ارزشهاى والاى زن نمى‏باشد. با تأمل در آيات قرآن و احاديث معصومين عليهم‏السلامدر مى‏يابيم كه اصل پوشش امرى ذاتى و فطرى براى انسان به شمار مى‏رود و برهنگى، فتنه‏اى است كه انسان در اثر وسوسه‏هاى شيطان به آن دچار مى‏شود و جامعه و خويشتن را به آسيبهاى فراوان دچار مى‏كند.
پوشيده بودن زنان در جامعه نه تنها موجب تقويت بنيان خانواده است؛ بلكه سبب حفظ ارزش و شخصيت زن و نيز رشد و تعالى روحى وى مى‏گردد. حجاب براى زنان مانند صدفى است كه گوهر وجودشان را از گزند خطرها و آسيب‏ها مصون مى دارد و نه تنها به آنان، بلكه به جامعه آرامش و سلامت مى‏بخشد و آن را از گزند فساد و فحشا حفظ مى‏كند.

سخن مؤسسه:
«يَا أَيُّهَا الْنَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلاَلبِيبِهِنَّ ذلِكَ أَدْنَى أَن يُعْرَفْنَ فَلاَ يُؤْذَيْنَ؛ اى پيامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: جلبابها [= روسرى‏هاى بلند ]خود را بر خويش فروافكنند، اين كار براى اينكه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگيرند بهتر است».  مسأله حجاب، در همه اديان الهى مورد توجه بوده است و دين مبين اسلام كه منطبق بر فطرت بشر مى‏باشد، اهميت خاصى براى آن قائل شده است كه با بررسى آيات نورانى قرآن و احاديث معصومين عليهم‏السلام به گوشه‏اى از اين اهميت پى مى‏بريم.
بدون شك حجاب موجب خشنودى خداوند است؛ زيرا زن، با حجاب خويش جلال خود را حفظ مى‏نمايد و به راستى جمال و جلال زن در حجاب اوست.
حجاب وسيله‏اى براى گسستن بندهاى اسارت نفس و رهايى از آن به شمار مى‏رود. حجاب نشانگر حيا و پاكى روح و روان زنان است و استقلال فرهنگى و دينى يك جامعه و نيز ايمان و اعتقاد يك زن به ارزشهاى اصيل اسلام به وسيله حجاب به نمايش گذاشته خواهد شد. زن باحجاب، ديگر در تيررس هواهاى نفسانى نامحرمان قرار نخواهد گرفت؛ لذا براى هميشه پاك و محبوب باقى مى‏ماند، و چون مرواريدى در  صدف عفاف، ارزشمند و پربها محفوظ خواهد ماند.

نام كتاب: حجاب، حريم پاكى‏ها
تأليف:گروه پژوهش‏هاى فارسى مؤسسه جهانى سبطين(ع)
نوبت چاپ:اول ـ 1386
چاپ:محمد
قطع:رقعى
تيراژ:2000
قيمت:1800 تومان
آدرس: قم، خيابان انقلاب، كوچه 26، پلاك 46 و 48
تلفن: 7703330ـ0251
شابك: 3-28-8716-964-978